Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Αυτό που...

Και τι είναι αυτό που σε κάνει να σπας τα βράδια;
Τι γίνεται και... κάτι αλλάζει...
Ξέρεις, μπορεί να θες να είσαι αισιόδοξος αλλά κάτι συμβαίνει και δεν αντέχεις και λες δεν αξίζει και το αξίζω...

Κάποιος κάποτε μου είπε πως ζούμε πολλά κακά μαζεμένα για να ζήσουμε μια στιγμή κάτι καλό... και μετά πάλι από την αρχή.

Νομίζω το πιστεύω κι εγώ πια, δεν το πίστευα γιατί ξέρω γω είμαι αισιόδοξο άτομο και πάντα μα πάντα θα χαμογελάσω και στα χειρότερα...
Θα μου πεις τι τόσο κακό έχεις ζήσει εσύ πια, σε λίγο κλείνεις τα 20, τι σου βαραίνει τόσο την ψυχή;
Και να θέλει κάποιος δεν ξέρω αν μπορώ να εξηγήσω αλλά πλέον μαζεύονται τόσα πολλά μέσα μου κι ακούω τόσα γύρω μου που δεν θέλω να τα ξέρω...

Κι αυτή η αγκαλιά που ζητάμε είναι μια αγκαλιά τίποτα παραπάνω, που όμως δείχνει τόσα πολλά. Και δεν ξέρω ρε γαμώτο μου, δεν ξέρω. Θέλω να αλλάξω τόσα πολλά και ξεχνάω να αλλάξω την διάθεσή μου πλεόν.

...τουλάχιστον δεν θα σταματήσω ποτέ μα ποτέ να κάνω όνειρα, αυτά σε πάνε μπροστά...
Εκεί θα γυρεύουμε τις όμορφες αναμνήσεις και τα θέλω που έρχονται...


(To be continued)

4 σχόλια:

  1. Έτσι είναι Αναστασάκι μου, έχει σκληρή όψη η ζωή, όμως αν έχεις δυο τρία καλά φιλαράκια που σε νιώθουν και είναι εκεί παρόντα, τότε, την παλεύεις κάπως πιο εύκολα και στο λέω γιατί τώρα που δεν έχω, βλέπω τη διαφορά. Και οι ερωτικές οι αγκαλιές θα έρθουν και οι σύντροφοι και όλα. Να μη μου στεναχωριέσαι και μην αποθαρρύνεσαι. Τα όνειρα μας εμπνέουν, είναι κάτι σαν τη βενζίνη μας.

    Καλό μήνα κοριτσάκι μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...μην παρατησεις τα ονειρα σου, για τιποτα!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ξυπνήστε αυτούς που κοιμούνται....
    αφήστε αυτούς που ονειρεύονται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. τυχαία σε συνάντησα σερφάροντας στον πρωινό καφέ μου, κι ήρθα να σου πω μια καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή